Yaklaşık 4 milyon Karadenizlinin ekmeği aşı olan yeni fındık sezonu bazı bölgelerde resmi başlama tarihi olmasa da üreticinin bahçeye girmesiyle başladı.

Başladı ama nasıl? Tüm sektörün kafası karışık… Üretici cephesi fındığı kaç liradan satacağını düşünüyor. İhracatçı, sanayici, tüccar, manav yeni sezonda nasıl politika izleyeceğini düşünüyor.

Tüm bu bilinmezliklerin içerisinden ne zaman çıkılacağı da belli değil. Tarım Bakanlığı ise rekoltesini açıklanmadı. Toprak Mahsulleri Ofisi’nin (TMO) fındık alıp almayacağı belli değil. Aldığı 6 bin ton civarındaki fındıkları bile bir sezon elinde tutamadı. Bir kısmını kavurmak için ihale etti, bir kısmını ise tam bir fiyasko kararla 10 tl aldığı fındığı yağlığa ayırdı.

Tabi geçmiş yıllarda bu kırma ve yağlık işlerinden doğan birçok uygunsuz işlerden görevliler ve fındık kırımı yapanlar suistimallerden dava gördü. Şimdi daha dikkatli ve kontrollü olmak gerekliliği de artmış oldu. Bütün bunların yanında yeni sezonun başladığı bugünlerde fındık üreticisi ve sektörü bütün bu soruların cevabını arıyor ‘Üreticiyi mahcup etmeyeceğiz’ diyenler, üreticiyi perişan etti. ‘Sanayici koruyacağız’ diyenler birçok sanayicinin sonunu getirdi. Bu durum sadece fındıktan ibaret değil.

Güzel yurdumun her köşesinde üretilen sebze ve meyvelerin üreticileri ile sanayicileri için de öyle. Her seçim dönemi kürsüye çıkan liderler söz veriyordu. Ancak seçim sonrası verilen vaatler askıda kalıyor. Referandumda da öyle olmadı mı? Buradan anlayacağınız, vatandaş her seçim dönemi kandırılıyor.

Bunun için devletin tüm kaynakları kullanılıyor fakat iş üreticiye veya sektör paydaşlarına desteğe kalınca devletin tüm kaynakları tıkanıyor. Bundan sonra söz de karar da yine milletimizin. Milletimiz memnunsa biz zaten memnun oluruz.